Galerie Mieke van Schaijk from ‘s-Hertogenbosch presents the work of five artists who edit and subvert reality. The work of Dorota Jurczak, Alex Frost, Stijn ter Braak, Guillaume Bijl and Joke Robaard, gains a coherence through a diverse range of approaches.
Dorota Jurczak’s colorful ‘shoewall’ is surreal. Alex Frost’s drawings are perforated through existing leaflets, a mix of haptic process and tactile imagery. Stijn ter Braak has caused a furor with his reproduced living quarters that depict everyday existence with an uncanny quality. His reconstruction of his studio and his clothes form an illusion in which the artist himself is dissolved. Guillaume Bijl, with the microphone of Frank Sinatra, “A souvenir of the 20th century”, is the ultimate representative of a characterization of reality that is disturbing in its banality. Finally, Joke Robaard’s work is an ongoing investigation into the representation of people as they function within groups and networks, reflecting the constant shifts in connections between them.
This dichotomy in all the work on show is a driving force behind all the artists that Galerie Mieke van Schaijk shows in Antwerp. Although everything is a copy, the originality and authenticity of the work cannot be denied. In all these works there is a feeling that something has gone wrong but this error somehow manages to make reality more, not less, believable.
Galerie Mieke van Schaijk uit ’s-Hertogenbosch presenteert het werk van vijf kunstenaars die elementen uit de werkelijkheid in een bevreemdende context bewerken en ondermijnen. Door die invalshoek krijgt het werk van Dorota Jurczak, Alex Frost, Stijn ter Braak, Guillaume Bijl en pelican avenue een bepaalde samenhang die desondanks door hun uiteenlopende benaderingen ieder voor zichzelf spreekt.
Er is een kleurrijke installatie ‘shoewall’ van Dorota Jurczak. De tekeningen van Alex Frost zijn geperforeerd door bestaande folders, een mix van haptisch proces en tactiele beelden. Stijn ter Braak heeft furore gemaakt met zijn gereproduceerde woonvertrekken die het dagelijks bestaan een imaginair gehalte geven. Zijn reconstructie van een hoekje uit zijn atelier vormen een illusie waarin de kunstenaar zelf is opgelost. Guillaume Bijl met de microfoon van Frank Sinatra, “A souvenir of the 20th century” is de ultieme vertegenwoordiger van een werkelijkheidsweergave die verontrustend in zijn banaliteit is. Het werk van Joke Robaard ten slotte is een voortdurend onderzoek naar de representatie van mensen zoals ze functioneren binnen groepen en netwerken, en weerspiegelt de voortdurende verschuivingen in onderlinge verbindingen.
Die tweespalt in het werk is bij alle kunstenaars die Galerie Mieke van Schaijk in Antwerpen laat zien een drijvende kracht achter de intentie van hun werk. Hoewel alles is ‘nagemaakt’ valt de originaliteit en authenticiteit van het werk niet te ontkennen. Steeds is er het besef dat er in het werk iets fout is gegaan, maar wel vanuit de gewaarwording dat het juist die fout is die de werkelijkheid geloofwaardig maakt. ART ANTWERP