Vanaf zaterdag 27 juni tot en met 15 augustus 2020 is de nieuwe tentoonstelling ON-THE-GO te zien in galerie Mieke van Schaijk in ‘t Blauwe Paviljoen. De titel van de tentoonstelling verwijst naar het werk van Alex Frost en stelt het moderne idee van ‘vooruitgang’ aan de orde en onze omgang ermee. Kom en deel de vreugde van kunst en conversatie.
Alex Frost (Tottenham 1973) woont en werkt in Londen. Frost studeerde achtereenvolgens aan de Staffordshire University (BA), en The Glasgow School of Art (MA) en behaalde in 2019 een PhD ‘Gh0stSpace’) aan de Northumbria University in de beeldende kunst. Zijn werk was in 2009 te zien op de Biënnale van Venetië en daarna in Tate (St Ives), Catriona Jefferies Gallery (Vancouver), The Modern Institute (Glasgow), Dundee Contemporary Arts, Milton Keynes Gallery, Studio Voltaire (Londen), Fruitmarket (Edinburgh), Glasgow Museum of Modern Art, Kunstbuero (Vienna) en Frieze Sculpture Park (London). Sinds 8 februari heeft hij een uitgebreide solotentoonstelling in First Site, Colchester, getiteld ‘Unboxing Alex Frost’. www.firstsite.uk
Na jarenlang in Glasgow te hebben gewoond, miste Frost Londen en keerde er terug. Hij merkte dat er in Londen een ‘on-the-go’ mentaliteit bestond. Die bracht heel andere ervaringen teweeg dan het werken op een vaste plek. De perceptie van mobiliteit, economische groei en succes en geluk, ‘vooruitgang’ en het collectieve geloof in onbeperkte groei voeren de boventoon. Sindsdien vormen thuiswerken en onderweg zijn terugkerende gegevens in zijn werk. De sandwich die onderweg of op het werk wordt gegeten of het kattenluik als een portaal tussen binnen en buiten. De kunst van Alex Frost legt een geoptimaliseerd en energiek leven ‘onderweg’ vast. Of het nu gaat om het maken van objecten voor een galerie of het produceren van video’s voor online circulatie, in het leven dat hij inkapselt, regeert de consumptie. Hij baseert zich daarbij op het hedendaagse bestedingsgedrag. Alex Frost verwijst naar een uitspraak van de socioloog Zygmunt Bauman: “It re-presents the world as a warehouse of potential objects of consumption, and individual life as a perpetual search for bargains; its purpose is presented as maximal consumer satisfaction, and life success as an increase in each individual’s own market value.” (Happiness in a society of individuals (2008).
De tweede exposant is Boris Van den Eynden (Antwerpen 1984) die dit jaar de categorie Innovatieve Kunstkritische Praktijken van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek won. Hij is onder verschillende namen actief om zijn uiteenlopende praktijken beter te onderscheiden. Als grafisch ontwerper (hij studeerde aan de Werkplaats Typografie van ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten Arnhem) werkt hij samen met Lieven Van Speybroeck onder het pseudoniem Oliver Ibsen. Als kunstenaar is hij actief als het duo Evelin Brosi & Elvis Bonier om performances en installaties te presenteren. Brosi & Bonier performden en exposeerden ondermeer in Extra City (Antwerpen), S.M.AK. (Gent), Centrale Fies (Dro), M HKA (Antwerpen), Tyson (Keulen), De Player (Rotterdam), De Brakke Grond (Amsterdam),
Beursschouwburg (Brussel) en de Nor Middelheim (Antwerpen). Daarnaast is hij schrijver en uitgever, (ex-)radiomaker en groepslid van Borokov Borokov, CUNTST en Laat Maar. Boris Van den Eynden rondde een doctoraat af aan de KULeuven/LUCA School of Arts en is sinds twee jaar gastprofessor aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. In zijn doctoraatsproject ‘Word in Process’ en het daarbij aansluitende proefschrift ‘Het Surrationeel Emancipatieplan van de Tekstverwerker’ ging hij na in welke gevallen tekstomgang met behulp van computers kan worden begrepen als poëtische activiteit. Van hem is ‘Stilleven Lam, Stilleven Kip’ te zien, een werk dat gaat over tijd en duur, braden en garen. Het is een figuratief-abstract digitaal werk waarin een verzameling blokjes onderling gecombineerd wordt en eindeloos opnieuw omschakelt.
Gino Saccone (Jersey, 1979) woont en werkt in Londen. Hij studeerde aan het Royal College of Art (2007-2008) en bezocht de Rijksakademie (2009-2010). Hij exposeerde in Nospace, Oslo; Tate St Ives, Cornwall; Atelier Concorde, Lissabon. In 2017 was hij woonachtig in Brea studio, Los Angeles. Gino Saccone werkt in een verscheidenheid aan media. Daarmee maakt hij chaotische, kakofonieachtige tentoonstellingen die informatie-overdracht aan de orde stellen en de manier waarop we de overdaad ervan vandaag de dag verteren. In die zin verkent hij de veranderlijkheid van objecten en taal in sculpturen en tekeningen door het rangschikken van kleur en textuur in vorm, vaak verwijzend naar getallen. Hij voegt verschillende elementen samen om te zien waar ze gezamenlijk naartoe gaan. Hij is al jaren een vaste kunstenaar in het programma van Galerie Mieke van Schaijk. Hij brak een paar jaar geleden door met eigentijdse wandkleden waarin hij een hedendaagse beeldtaal verenigt met een traditioneel ambacht. Hij laat niet eerder getoonde schilderijen zien gebaseerd op de lijn. ‘Hearth htraeH’ is een werk gebaseerd op een zandloper die in het water wordt weerspiegeld. Daarnaast is zijn gigantische ‘Olfactory band’ te zien die reageert op de wereld met gezang of geschreeuw. ‘Olfactory band‘ maakt deel uit van de reeks werken onder de titel ‘Rus in the City’ waarin het stadse leven wordt gerelateerd aan het platteland.
Kasper De Vos (Antwerpen, 1988) studeerde aan de academie Sint-Lucas in Antwerpen (2007-2010) en ging in 2016-2017 naar het HISK in Gent. Hij toonde zijn werk bij Plus-One Gallery in Antwerpen, De Brakke Grond in Amsterdam, realiseerde het paviljoentje ‘Art Burger Palace’ in Gent. In het beeldenpark Middelheim realiseerde hij drie schoorstenen. Bij Mieke van Schaijk toont hij collages waarover hij zegt: “Het was in de periode dat ik actief in vuilbakken ging snollen met krakers toen ik in Gent studeerde. Dit inspireerde mij om dit soort collages te maken. Alles blinkt aan de façade van reclame en als je dan aan de achterkant van een winkel komt heb je een landschap aan afval. De voetballers in de kranten en oude magazines inspireerden mij in hun vormelijkheid en voedbal in vele aspecten. Brood en spelen, massa. Ik knipte dus het vlees en de voedballers uit de magazines en ging daarmee sculpturen maken op papier…”
Guillaume Bijl (Antwerpen 1946). Van hem is zijn “Composition Trouvée” 2019 met hondenspeelgoed te zien.
